Krpta d traballos
...Alguien dijo alguna vez: "por la boca vive el pez" (Adolfo Cabrales)2.06.2007
Comparación das declaracións de dereitos de 1789 e a de 1793
Comparación das declaracións de dereitos de 1789 e a de 1793
(por Ángela Alonso)
A declaración de dereitos do home e do cidadán, dictada no ano 1789, surxe como necesidade de organización do novo sistema político que da de sí os acontecementos en París e a revolta campesiña. A Asemblea Nacional vese obrigada a definir os principios nos que se ía basear e os dereitos básicos dos cidadáns. Esta declaración vai poñer as bases do estado liberal burgués.
Anos máis tarde, en 1793, na primeira República Francesa, concretamente no periodo da convención, surxe coa execución do rei e as guerras contra os reinos veciños que éste feito desencadea coas ameazas exteriores e as revoltas internas que propician a creación dun “Comité de saúde pública” controlada polos Xacobinos, quenes tomarán drásticas medidas, entre elas, a promulgación dunha segunda constitución, que recolle unha declaración de dereitos moito máis radical que a de 1789.
Na declaración de 1789, a “oríxe do poder político reside na nación, isto é, soberanía nacional. Pola contra, na declaración de 1793, “a soberanía reside no pobo”, é dicir, soberanía popular. As diferenzas entre ambos conceptos son o “lugar” onde reside o poder, se reside na nación, cada persoa non ten capacidade individual de decisión, xa que se portan o “corpo nacional” que é representado por una serie de persoas elixidas por sufraxio “universal” e que “ningún corpo nin individuo poden exercer unha autoridade que non emane expresamente da nación, e en cambio, se reside no pobo, a cada membro do Estado atribúeselle unha parte igual.
A declaración de 1789 ten unha serie de rasgos tales coma que “os dereitos son naturais, inalienables e sagrados”, e sen embargo en 1793, non existen os dereitos “sagrados”, os cales son “naturais e inprescriptibles”, é dicir, sen limitación.
Segundo a declaración de 1789, “a fin de toda sociedade política é a conservación dos dereitos naturais do home”, e segundo a de 1793, “a felicidade común é o obxectivo da sociedade” e o goberno debe garantir ao home.
Na primeira declaración, “os dereitos principais son a liberdade e a propiedade, así coma a seguridade e a resistencia á opresión”, sen embargo, na segunda declaración atribúeselle maior importancia a “igualdade” que a liberdade.
Na declaración de 1789 hai “restincións ós dereitos por utilidade social” é dicir “distincións sociais pero “só poden estar fundadas na utilidade común”, algo inexistente na declaración de 1793.
A declaración de 1789 non ten un artículo para asegurar os dereitos sociais tales coma a instrucción a asistencia os desamparados, que sí define a declaración de 1793 alegando que, “a asistencia pública é unha débeda sagrada” e que “a sociedade debe velar pola subsistencia dos cidadáns desamparados, ben ofrecéndoles traballo ou ben asegurando os medios a aqueles que non poden traballar”.
A declaración de dereitos do home e do cidadán, dictada no ano 1789, surxe como necesidade de organización do novo sistema político que da de sí os acontecementos en París e a revolta campesiña. A Asemblea Nacional vese obrigada a definir os principios nos que se ía basear e os dereitos básicos dos cidadáns. Esta declaración vai poñer as bases do estado liberal burgués.
Anos máis tarde, en 1793, na primeira República Francesa, concretamente no periodo da convención, surxe coa execución do rei e as guerras contra os reinos veciños que éste feito desencadea coas ameazas exteriores e as revoltas internas que propician a creación dun “Comité de saúde pública” controlada polos Xacobinos, quenes tomarán drásticas medidas, entre elas, a promulgación dunha segunda constitución, que recolle unha declaración de dereitos moito máis radical que a de 1789.
Na declaración de 1789, a “oríxe do poder político reside na nación, isto é, soberanía nacional. Pola contra, na declaración de 1793, “a soberanía reside no pobo”, é dicir, soberanía popular. As diferenzas entre ambos conceptos son o “lugar” onde reside o poder, se reside na nación, cada persoa non ten capacidade individual de decisión, xa que se portan o “corpo nacional” que é representado por una serie de persoas elixidas por sufraxio “universal” e que “ningún corpo nin individuo poden exercer unha autoridade que non emane expresamente da nación, e en cambio, se reside no pobo, a cada membro do Estado atribúeselle unha parte igual.
A declaración de 1789 ten unha serie de rasgos tales coma que “os dereitos son naturais, inalienables e sagrados”, e sen embargo en 1793, non existen os dereitos “sagrados”, os cales son “naturais e inprescriptibles”, é dicir, sen limitación.
Segundo a declaración de 1789, “a fin de toda sociedade política é a conservación dos dereitos naturais do home”, e segundo a de 1793, “a felicidade común é o obxectivo da sociedade” e o goberno debe garantir ao home.
Na primeira declaración, “os dereitos principais son a liberdade e a propiedade, así coma a seguridade e a resistencia á opresión”, sen embargo, na segunda declaración atribúeselle maior importancia a “igualdade” que a liberdade.
Na declaración de 1789 hai “restincións ós dereitos por utilidade social” é dicir “distincións sociais pero “só poden estar fundadas na utilidade común”, algo inexistente na declaración de 1793.
A declaración de 1789 non ten un artículo para asegurar os dereitos sociais tales coma a instrucción a asistencia os desamparados, que sí define a declaración de 1793 alegando que, “a asistencia pública é unha débeda sagrada” e que “a sociedade debe velar pola subsistencia dos cidadáns desamparados, ben ofrecéndoles traballo ou ben asegurando os medios a aqueles que non poden traballar”.
posted by "er profe" # 8:35 p. m. 
Arquivo de traballos
noviembre 2006 diciembre 2006 enero 2007 febrero 2007 marzo 2007 mayo 2007 junio 2007
Seccions do caderno
